افعال to be در زبان انگلیسی در زمان گذشته به دو صورت was و were ظاهر میشوند و بسته به فاعل جمله تغییر میکنند. آنها در بیان احساسات، مکانها، مشاغل گذشته و ساخت جملات منفی، پرسشی و شرطی کاربرد گستردهای دارند. یادگیری آنها برای توصیف دقیق گذشته ضروری است.
افعال to be از اساسیترین افعال در زبان انگلیسی هستند که به معنای «بودن» استفاده میشوند و بسته به زمان جمله، شخص و تعداد فاعل، شکلهای متفاوتی دارند. در زمان گذشته ساده، این فعل به دو صورت was و were ظاهر میشود؛ به این صورت که برای فاعلهای مفرد مانند I, he, she, it از was و برای فاعلهای جمع مانند you, we, they از were استفاده میشود. این تغییر شکل به درک زمان وقوع رویدادها و ساخت جملات صحیح در گذشته کمک میکند.
فاعل | فعل to be در گذشته |
I | was |
He | was |
She | was |
It | was |
You | were |
We | were |
They | were |
یکی از رایجترین کاربردهای فعل to be در زمان گذشته، توصیف احساسات، حالات ذهنی یا شرایط جسمی افراد در زمانهای گذشته است. در این کاربرد، با استفاده از «was» یا «were» میتوانیم بگوییم که شخصی در گذشته چه احساسی داشته است؛ مثلاً خوشحال، خسته، ناراحت، نگران یا هیجانزده بوده. این جملات معمولاً دربارهی موقعیتهایی صحبت میکنند که به پایان رسیدهاند و به ما کمک میکنند تجربههای گذشته را توصیف کنیم. به عنوان مثال، جملهی "She was happy last night." بیان میکند که او در شب گذشته احساس خوشحالی داشته است، و جملهی "They were excited about the trip." نشان میدهد که آنها دربارهی سفر پیشرو در گذشته هیجانزده بودند.
She was happy last night.
(او دیشب خوشحال بود.)
They were excited about the trip.
(آنها بابت سفر هیجانزده بودند.)
I was tired after the long meeting.
(بعد از جلسهی طولانی خسته بودم.)
افعال گذشتهی to be یعنی was و were برای نشان دادن مکان یا موقعیت مکانی افراد یا اشیاء در گذشته نیز کاربرد دارند. این ساختار به ما این امکان را میدهد که بگوییم فرد یا چیزی دقیقاً در چه مکانی در گذشته قرار داشته است. مثلاً ممکن است بخواهیم توضیح دهیم دیروز کجا بودیم، یا کسی در یک زمان خاص در کدام مکان حضور داشته. چنین جملاتی بهویژه در بازگویی داستانها، خاطرات یا توضیح وضعیتها در گذشته بسیار کاربردیاند. برای نمونه، در جملهی "I was at the library." گوینده توضیح میدهد که در گذشته (مثلاً دیروز یا ساعتی قبل) در کتابخانه بوده، و جملهی "We were in Paris last summer." اشاره دارد به اینکه گوینده و همراهانش تابستان گذشته در پاریس حضور داشتهاند.
I was at the library.
(من در کتابخانه بودم.)
We were in Paris last summer.
(ما تابستان گذشته در پاریس بودیم.)
He was at his friend’s house yesterday.
(او دیروز در خانهی دوستش بود.)
یکی دیگر از کاربردهای مهم افعال to be در گذشته، بیان وضعیتهای هویتی یا شغلی افراد است. در این نوع استفاده، ما توصیف میکنیم که فردی در گذشته چه کسی بوده یا چه نقشی داشته است—مثلاً دکتر، دانشآموز، معلم یا حتی بیکار. این ساختار برای صحبت دربارهی پیشینه یا زندگی گذشتهی افراد بسیار مناسب است و اطلاعاتی دربارهی موقعیت اجتماعی، حرفهای یا نقش آنها در گذشته ارائه میدهد. برای مثال، در جملهی "My father was a doctor." گوینده میخواهد بگوید که شغل پدرش در گذشته پزشک بوده، و در جملهی "They were students." به این نکته اشاره میشود که آنها در مقطع زمانی مشخصی در گذشته دانشآموز یا دانشجو بودهاند.
My father was a doctor.
(پدرم دکتر بود.)
They were students.
(آنها دانشآموز بودند.)
She was the manager of that company.
(او مدیر آن شرکت بود.)
برای منفی کردن جمله، کافی است not را بعد از was یا were قرار دهیم:
فاعل | شکل منفی فعل |
I | was not (wasn't) |
He / She / It | was not (wasn't) |
You / We / They | were not (weren’t) |
He was not at school. (او در مدرسه نبود.)
We weren’t ready. (ما آماده نبودیم.)
در جملات سوالی، فعل to be به ابتدای جمله منتقل میشود:
Was + فاعل + ادامه جمله؟
Were + فاعل + ادامه جمله؟
Was she at the party? (او در مهمانی بود؟)
Were you tired? (تو خسته بودی؟)
تبدیل جملات زیر به زمان گذشته با to be:
I am at home. → ______________
They are happy. → ______________
She is a nurse. → ______________
(اگر بخوای، میتونم جوابها رو هم برات بنویسم.)
جملات شرطی نوع دوم برای صحبت دربارهی شرایط خیالی، غیرواقعی یا غیرمحتمل در زمان حال یا آینده بهکار میروند.
ساختار کلی شرطی نوع دوم: If + past simple, would + base verb
مثال: If I had more time, I would travel more. (اگر وقت بیشتری داشتم، بیشتر سفر میکردم.)
در این نوع جملات، معمولاً از were برای همهی فاعلها استفاده میشود، حتی برای "I" و "he/she/it"، که در حالت عادی با was میآیند.
چرا؟
چون این یک حالت فرضی و غیرواقعی است، نه واقعی. در انگلیسی رسمی و نوشتاری، استفاده از were برای همهی فاعلها در شرایط فرضی رایجتر و درستتر است.
جمله با "was" (غیر رسمی) | جمله با "were" (رسمی/درستتر) |
If I was rich, I would buy a yacht. | If I were rich, I would buy a yacht. |
If he was taller, he could play basketball. | If he were taller, he could play basketball. |
✅ استفاده از were بهجای was برای "I / he / she / it" در این حالت نشوندهندهی اینه که جمله دربارهی چیزی غیرواقعیه.
فاعل | حالت واقعی (گذشته ساده) | حالت شرطی (غیرواقعی) |
I | was | were |
He / She / It | was | were |
You / We / They | were | were |
If I were you, I wouldn’t do that.
(اگر جای تو بودم، اون کار رو نمیکردم.)
If she were here, she’d help us.
(اگر او اینجا بود، بهمون کمک میکرد.)
یادگیری افعال to be در گذشته یکی از گامهای بنیادین در درک زمان گذشته در زبان انگلیسی است. این افعال با شکلهای was و were در جمله ظاهر میشوند و بسته به فاعل مفرد یا جمع تغییر میکنند. استفادهی صحیح از آنها به زبانآموزان کمک میکند تا احساسات، موقعیتهای مکانی، وضعیتهای شغلی و هویتی در گذشته را بهدرستی بیان کنند. علاوه بر این، در ساخت جملات منفی و پرسشی نیز نقش مهمی ایفا میکنند و ساختار آنها ساده و قابل فهم است. همچنین در جملات شرطی نوع دوم، کاربرد were برای تمام فاعلها بهویژه در زبان رسمی اهمیت دارد که نشاندهندهی حالتی فرضی و غیرواقعی است. تمرین و تکرار این افعال در جملههای مختلف، درک بهتر زمان گذشته را ممکن میسازد و باعث تقویت مهارت مکالمه و نوشتار زبانآموز میشود. بنابراین تسلط بر این بخش از دستور زبان، پایهای قوی برای یادگیری ساختارهای پیچیدهتر زبان انگلیسی فراهم میسازد.
در آکادمی زبان اشراق، آموزش گرامر زبان انگلیسی با تاکید بر فهم عمیق و کاربردی مفاهیم ارائه میشود. مبحث افعال to be در زمان گذشته یکی از موضوعات کلیدی است که در کلاسهای این آکادمی با تمرینهای هدفمند، مثالهای واقعی و توضیحات کاربردی تدریس میشود. اساتید باتجربه اشراق با بهرهگیری از روشهای نوین آموزشی، یادگیری این ساختارها را برای زبانآموزان ساده و لذتبخش میکنند. درک صحیح از ساختار was/were و کاربرد آنها در جملههای مثبت، منفی، پرسشی و شرطی نه تنها در آزمونهای بینالمللی بلکه در مکالمات روزمره نیز اهمیت دارد. با حضور در دورههای آکادمی اشراق، زبانآموزان بهتدریج تسلط کامل بر این مباحث پیدا کرده و از طریق تمرینهای عملی، اعتماد به نفس بیشتری در گفتار و نوشتار کسب میکنند. آموزش هدفمند و منسجم این مبحث در اشراق باعث میشود زبانآموزان بتوانند به راحتی تجربهها، احساسات و موقعیتهای گذشته را توصیف کرده و گامبهگام به سطح پیشرفتهتر زبان برسند.