در زبان انگلیسی، برای بیان احتمال وقوع رویدادها از ابزارهای متنوعی چون افعال مدال، قیدهای احتمال، جملات شرطی و واژگانی مانند likely و possibility استفاده میشود. شناخت این ساختارها باعث میشود میزان اطمینان خود را دقیقتر و طبیعیتر بیان کنیم.
در زبان انگلیسی برای صحبت دربارهی احتمالات (possibility, probability)، از ساختارها و عباراتی خاص استفاده میشود که میتوانند میزان اطمینان یا شک را بیان کنند. در ادامه مهمترین روشها و مثالهایی برای بیان احتمال آورده شده است:
افعال مدال (Modal Verbs) نقش مهمی در زبان انگلیسی دارند و یکی از کاربردهای اصلی آنها، بیان احتمال یا امکان وقوع یک رویداد است. این افعال قبل از فعل اصلی جمله میآیند و به ما اجازه میدهند تا میزان اطمینان یا تردید خود را نسبت به چیزی نشان دهیم. پرکاربردترین افعال مدال در بیان احتمال عبارتاند از: may, might, could, must, can’t.
هر کدام از این افعال، درجهای از احتمال را منتقل میکنند. برای مثال:
must برای بیان احتمالات بسیار قوی و تقریباً مطمئن استفاده میشود. وقتی میگوییم She must be tired (او باید خسته باشد)، نشان میدهیم که شواهدی داریم که به ما اطمینان میدهد او خسته است.
may و might احتمال متوسطی را نشان میدهند. تفاوت آنها اندک است، با این تفاوت که might کمی رسمیتر و گاهی ضعیفتر از may در نظر گرفته میشود. جملهی It may rain later (ممکن است بعداً باران ببارد) بیانگر این است که وقوع باران ممکن است، اما ما مطمئن نیستیم.
could نیز بیانگر احتمال است، اما در بعضی موقعیتها میتواند به معنای «توان بالقوه» نیز باشد. مانند He could win the game (او ممکن است بازی را ببرد)، که به توانایی یا شانس او اشاره دارد.
can’t برای بیان اطمینان از غیرممکن بودن یک رویداد به کار میرود. مثلاً That can’t be true! یعنی «امکان ندارد که آن درست باشد»، که بیانگر رد کامل آن فرض است.
در جدول زیر خلاصهای از این افعال و کاربردشان آمده است:
فعل | احتمال تقریبی | مثال | ترجمه |
must | تقریباً مطمئن | She must be tired | او باید خسته باشد. |
may/might | احتمال متوسط | It might rain later | ممکن است بعداً باران بیاید. |
could | احتمال متوسط / بالقوه | He could win the game | او ممکن است بازی را ببرد. |
can’t | تقریباً مطمئن که نه | That can’t be true | امکان ندارد که درست باشد! |
با شناخت این افعال و کاربرد آنها، میتوانیم به شکلی دقیقتر احساس خود را دربارهی احتمال وقوع رویدادها در زبان انگلیسی بیان کنیم. اگر خواستی، میتوانم تمرینهایی هم برای درک بهتر این مفاهیم بهت بدم.
در زبان انگلیسی، قیدهای بیان احتمال (adverbs of probability) ابزار بسیار مهمی برای انتقال میزان اطمینان یا تردید گوینده نسبت به یک رویداد هستند. این قیدها به ما کمک میکنند تا بهصورت دقیقتر و طبیعیتر دربارهی آینده، پیشبینیها یا حدسها صحبت کنیم. از پرکاربردترین این قیدها میتوان به definitely، probably، possibly، certainly، maybe و perhaps اشاره کرد.
این قیدها بسته به نقششان در جمله، معمولاً قبل از فعل اصلی یا بعد از فعلهای کمکی مثل is، are، will، have قرار میگیرند. برای مثال:
She will probably come later. → «او احتمالاً دیرتر خواهد آمد.»
He is definitely right. → «او قطعاً حق دارد.»
همانطور که مشاهده میشود، probably و definitely در این جملات اطلاعات مهمی دربارهی احتمال وقوع کار میدهند.
برخی از این قیدها، مانند maybe و perhaps، میتوانند در ابتدای جمله بیایند و معمولاً با مکث یا ویرگول از ادامهی جمله جدا میشوند:
Maybe it will snow today.
Perhaps she forgot the meeting.
این قیدها بار معنایی یکسانی با دیگر قیدهای احتمال دارند، اما جایگاهشان در جمله معمولاً در ابتداست و ساختار رسمی یا غیررسمیتری را القا میکنند.
مثلاً perhaps رسمیتر از maybe است.
در جدول زیر تفاوت سطح احتمال این قیدها آورده شده است:
قید | درجهی احتمال | مثال | ترجمه |
Definitely | بسیار بالا (تقریباً قطعی) | He is definitely coming | او قطعاً میآید. |
Certainly | بالا و مطمئن | She will certainly win | او حتماً برنده خواهد شد. |
Probably | نسبتاً بالا | They will probably be here soon | احتمالاً بهزودی اینجا خواهند بود. |
Possibly | متوسط | We could possibly arrive late | ممکن است دیر برسیم. |
Maybe / Perhaps | پایین یا نامشخص | Maybe he forgot. / Perhaps it’s a mistake | شاید او فراموش کرده باشد. / شاید اشتباهی شده باشد. |
در مجموع، استفادهی درست از این قیدها نهتنها بیان شما را طبیعیتر و دقیقتر میکند، بلکه به مخاطب کمک میکند میزان اطمینان شما نسبت به صحبتتان را درک کند. اگر بخواهی، میتوانم تمرینهایی برای تشخیص تفاوتهای معنایی این قیدها یا کاربردشان در جملات بهت بدهم.
جملات شرطی (Conditional Sentences) یکی از ساختارهای مهم در زبان انگلیسی هستند که برای بیان احتمالات مختلف دربارهی اتفاقات آینده یا موقعیتهای فرضی و غیرواقعی به کار میروند. این جملات معمولاً از دو بخش تشکیل شدهاند: یک بخش شرطی که با if شروع میشود (if-clause) و بخش دوم که نتیجه یا پیامد آن شرط را نشان میدهد (main clause). با توجه به نوع و زمان افعال استفادهشده، میتوان میزان احتمال وقوع شرط و نتیجه را تعیین کرد.
این نوع شرط برای بیان احتمالات واقعی و ممکن در آینده استفاده میشود. یعنی شرایطی که احتمال وقوع آنها وجود دارد. معمولاً از زمان حال ساده در بخش شرطی و will + فعل ساده در بخش نتیجه استفاده میشود.
مثال: If it rains, we’ll stay home. (اگر باران ببارد، در خانه میمانیم.)
در این جمله، احتمال بارش باران وجود دارد و گوینده نتیجهی احتمالی را بیان میکند.
این ساختار برای بیان شرایط غیرواقعی یا فرضی در زمان حال یا آینده به کار میرود، زمانی که احتمال وقوع شرط پایین یا حتی نزدیک به صفر باشد. در این نوع، از گذشته ساده در بخش شرطی و would + فعل ساده در بخش نتیجه استفاده میشود.
مثال: If I won the lottery, I would travel the world. (اگر در لاتاری برنده شوم، به دور دنیا سفر میکنم.)
این جمله نشاندهندهی یک موقعیت فرضی است که احتمال واقعی وقوع آن کم است یا فقط یک تصور یا آرزو محسوب میشود.
If it rains, we’ll stay home.
(اگر باران ببارد، در خانه میمانیم.) → احتمال وقوع وجود دارد.
If I won the lottery, I would travel the world.
(اگر در لاتاری برنده شوم، به دور دنیا سفر میکنم.) → احتمال پایینتر یا فرضی.
در زبان انگلیسی، برای بیان احتمال وقوع یک رویداد، علاوه بر افعال مدال و قیدهای احتمال، از کلماتی مانند likely, unlikely, possibility, chance نیز استفاده میشود. این کلمات کمک میکنند تا میزان احتمال را به شکل دقیق و واضح بیان کنیم و در جملات به صورت صفات، اسامی یا عبارات ترکیبی ظاهر میشوند.
این دو کلمه صفتهایی هستند که احتمال وقوع چیزی را نشان میدهند.
Likely به معنی «احتمال دارد» یا «محتمل است» است و وقتی استفاده میشود که فکر کنیم یک اتفاق به احتمال زیاد رخ میدهد.
مثال: It’s likely to snow tomorrow. (احتمال دارد فردا برف ببارد.)
Unlikely یعنی «بعید است» و وقتی به کار میرود که احتمال وقوع اتفاقی کم یا ناچیز باشد.
مثال: It’s unlikely that she knows the answer. (بعید است که او جواب را بداند.)
این کلمه یک اسم است و به معنی «امکان» یا «احتمال» است. وقتی میگوییم «there is a possibility»، منظورمان این است که وقوع چیزی ممکن است ولی قطعاً نیست. این عبارت کمی رسمیتر و دقیقتر از «maybe» یا «perhaps» است.
مثال: There is a possibility of rain tonight. (امکان بارش باران امشب وجود دارد.)
کلمهی chance هم اسم است و معنای «شانس» یا «احتمال» میدهد. این کلمه کمی غیررسمیتر و رایجتر در مکالمات روزمره است و معمولاً وقتی به کار میرود که بخواهیم بگوییم احتمال وقوع یک اتفاق وجود دارد، ولی تضمینی نیست.
مثال: There’s a chance he’ll be late. (احتمال دارد او دیر کند.)
Likely معمولاً همراه با فعل to be یا به شکل «likely to + فعل» استفاده میشود.
Unlikely نیز معمولاً با ساختار «it is unlikely that + جمله» یا «unlikely to + فعل» میآید.
Possibility و Chance معمولاً در ترکیبهای «there is a possibility/chance of + اسم/ing» یا «there is a possibility/chance that + جمله» استفاده میشوند.
درک و استفاده صحیح از ساختارهای بیان احتمال در زبان انگلیسی، یکی از مهمترین مهارتهای ارتباطی است که به زبانآموز کمک میکند تا افکار، فرضیات و پیشبینیهای خود را با دقت بیشتری منتقل کند.
آکادمی زبان اشراق با ارائه آموزشهای هدفمند و کاربردی در حوزهی گرامر و مکالمه، به زبانآموزان کمک میکند تا ساختارهای مربوط به بیان احتمال را نهتنها یاد بگیرند، بلکه آنها را بهطور مؤثر در گفتوگوهای روزمره و نوشتار خود به کار ببرند.