10 اشتباه رایج در رایتینگ که ممکن است شما هم مرتکب شده باشید!
در نوشتار به زبان انگلیسی، نویسندگان ممکن است دچار اشتباهات رایجی شوند که وضوح و حرفه‌ای بودن متن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برخی از این اشتباهات شامل خطاهای توافق فعل و فاعل، استفاده نادرست از آپاستروف، جملات طولانی بدون نقطه‌گذاری مناسب، اشتباه در کلمات هم‌آوا و ... است که رعایت نکات گرامری و ویرایشی به وضوح و دقت نوشتار کمک می‌کند.
نوشتن به زبان انگلیسی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، به‌ویژه برای غیر انگلیسی زبانان. حتی نویسندگان باتجربه نیز ممکن است دچار اشتباهات رایجی شوند که وضوح و حرفه‌ای بودن نوشته‌هایشان را تحت تأثیر قرار دهد. در اینجا ده اشتباه رایج در نوشتن به زبان انگلیسی و نکاتی برای جلوگیری از آنها آورده شده است.
1. خطاهای توافق فعل و فاعل
در زبان انگلیسی، فعل باید از نظر تعداد (مفرد یا جمع) با فاعل جمله همخوانی داشته باشد. این به این معناست که اگر فاعل جمله مفرد باشد، فعل نیز باید مفرد باشد، و اگر فاعل جمع باشد، فعل باید به شکل جمع نوشته شود. مشکلی که اغلب پیش می‌آید زمانی است که کلماتی بین فاعل و فعل قرار می‌گیرند و باعث سردرگمی نویسنده می‌شوند. به عنوان مثال:
· "The bouquet of flowers is beautiful." فاعل "bouquet" مفرد است، بنابراین فعل "is" به درستی انتخاب شده است.
·"The members of the team are excited." فاعل "members" جمع است، بنابراین فعل "are" صحیح است.
چگونه از این خطا جلوگیری کنیم؟
1. ابتدا فاعل اصلی جمله را شناسایی کنید و از توجه به کلمات اضافی بین فاعل و فعل پرهیز کنید.
2. به این فکر کنید که آیا فاعل جمع است یا مفرد و سپس فعل مناسب را انتخاب کنید.
3. در صورت تردید، از ابزارهای گرامری یا منابع مرجع استفاده کنید.
نکته: اطمینان حاصل کنید که فعل با فاعل از نظر تعداد (مفرد یا جمع) مطابقت داشته باشد، نه با کلمات بین آنها.
2. استفاده نادرست از آپاستروف
قرار دادن یا حذف نادرست آپاستروف در مخفف‌ها یا حالت‌های مالکیت. باعث انتقال نادرست مفاهیم میشود. استفاده درست از آپاستروف می‌تواند تأثیر زیادی بر وضوح و حرفه‌ای بودن نوشته‌های شما داشته باشد. آپاستروف در زبان انگلیسی دو کاربرد اصلی دارد:
1. ایجاد مخفف‌ها (مثل "it’s" به جای "it is" یا "it has").
2. نشان دادن مالکیت (مثل "Sarah’s book" که به معنی "کتاب سارا" است).
اشتباهات رایج:
"It’s" با آپاستروف مخفف "it is" یا "it has" است، در حالی که "its" بدون آپاستروف برای نشان دادن مالکیت استفاده میشود. مثال:
o درست: "It’s going to rain today." (مخفف "It is")
o درست: "The cat licked its paw." (مالکیت، بدون آپاستروف)
o نادرست: "The cat licked it’s paw."
استفاده از آپاستروف در کلمات جمع اشتباه است. مثلاً "apple’s" به معنی مالکیت است (مثلاً "the apple’s color" یا "رنگ سیب")، اما برای اشاره به چند سیب باید از "apples" بدون آپاستروف استفاده کرد.
چگونه از این خطا جلوگیری کنیم؟
1. به کاربرد کلمه دقت کنید: آیا قصد دارید مالکیت را نشان دهید یا مخفف ایجاد کنید؟
2. اگر مالکیت مدنظر است، مطمئن شوید که آپاستروف به درستی استفاده شده باشد.
3. اگر تردید دارید، جمله را بازنویسی کنید تا از مخفف‌ها اجتناب کنید و کاربرد صحیح آن را بیابید.
تمرین: جمله نادرست: "The dog wagged it’s tail." جمله درست: "The dog wagged its tail."
جمله نادرست: "Its a sunny day." جمله درست: "It’s a sunny day."
3. جملات طولانی بدون نقطه‌گذاری مناسب
جملات مستقل در زبان انگلیسی نیاز به جداکننده‌ای مناسب دارند تا ساختار جمله روشن و خوانا باشد. استفاده از نقطه (.)، ویرگول همراه با کلمات ربط (مانند "and" یا "but")، یا نقطه‌ویرگول (;) از جمله روش‌های استاندارد برای این کار است. جملات خود را بازخوانی کنید و اطمینان حاصل کنید که هر جمله با نقطه‌گذاری مناسب به پایان می‌رسد و ارتباط منطقی میان بخش‌های جمله حفظ شده است.
انواع خطاهای رایج
1.جملات ترکیبی بدون اتصال‌دهنده:
نادرست: "She runs every day she is very fit."
درست: "She runs every day, and she is very fit."
2.جملات طولانی بدون تقسیم مناسب:
o نادرست: "The movie was amazing it had great acting beautiful visuals and an incredible soundtrack."
o درست: "The movie was amazing. It had great acting, beautiful visuals, and an incredible soundtrack."
چگونه از این خطا جلوگیری کنیم؟
1. جملات را مرور کنید و ببینید آیا بخش‌هایی از آنها می‌توانند به طور مستقل یک جمله باشند.
2. از ویرگول، نقطه، یا کلمات ربط برای اتصال جملات مرتبط استفاده کنید.
3. در صورت طولانی بودن جمله، آن را به چند جمله کوتاه‌تر تقسیم کنید تا خوانایی بیشتر شود.
تمرین:
· جمله نادرست: "He didn’t study for the exam he failed."
· جمله درست: "He didn’t study for the exam, so he failed."
4. اشتباه گرفتن کلمات هم‌آوا
کلمات هم‌آوا یا Homophones در زبان انگلیسی، کلماتی هستند که صداهای مشابه دارند اما معانی و املای متفاوتی دارند. این اشتباه به دلیل شباهت آوایی این کلمات بسیار رایج است و می‌تواند باعث سوءتفاهم یا اشتباه در معنی جملات شود. شناخت تفاوت میان کلمات هم‌آوا و تمرین مداوم می‌تواند از بسیاری از این اشتباهات جلوگیری کند. مثال‌های رایج:
1. "their" (مالکیت): به معنی "مال آنها" است. مثال: "Their house is big." (خانهٔ آنها بزرگ است.)
2. "there" (مکان): به معنی "آنجا" است. مثال: "The book is over there." (کتاب آنجا است.)
3. "they’re" (مخفف): مخفف "they are" است. مثال: "They’re going to the park." (آنها به پارک می‌روند.)
اشتباه رایج:
·نادرست: "Their going to the park."
·درست: "They’re going to the park."
چگونه از این خطا جلوگیری کنیم؟
1. جمله را با دقت بخوانید و از خود بپرسید: آیا کلمه مورد نظر نشان‌دهنده مالکیت است، به مکان اشاره می‌کند، یا به معنای "آنها هستند" است؟
2. اگر شک دارید، مخفف‌ها را گسترش دهید (مثلاً "they’re" را به "they are" تبدیل کنید) تا مطمئن شوید که معنای جمله درست است.
3. لیستی از کلمات هم‌آوای رایج تهیه کنید و آنها را به طور منظم تمرین کنید.
5. جایگذاری اشتباه اصلاح‌کننده‌ها
در زبان انگلیسی، اصلاح‌کننده‌ها (modifiers) عباراتی هستند که برای توصیف یا تغییر معنی کلمات دیگر در جمله به‌کار می‌روند. این اصلاح‌کننده‌ها می‌توانند صفات، قیدها، جملات وصفی، یا عبارات اضافه‌ای باشند که ویژگی‌ها یا شرایط چیزی را توصیف می‌کنند.
جایگذاری نادرست اصلاح‌کننده‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که اصلاح‌کننده‌ها به دور از کلمه‌ای که باید توصیف کنند، قرار بگیرند. این می‌تواند منجر به ابهام یا اشتباه در معنی جمله شود. در نتیجه، خواننده ممکن است نتواند دقیقا بفهمد که کدام کلمه یا عبارت باید تحت تاثیر اصلاح‌کننده باشد.
مثال اشتباه: "She almost drove her kids to school every day."
در این جمله، عبارت "almost" (تقریباً) به‌طور نادرست به فعل "drove" (بردن) متصل شده است. این باعث میشود که جمله به‌طور اشتباه نشان دهد که او تقریباً هر روز بچه‌ها را به مدرسه می‌برد، در حالی که منظور واقعی این است که او بچه‌ها را تقریباً هر روز به مدرسه می‌برد، نه اینکه خودش تقریباً اقدام به بردن آنها می‌کرد.
اصلاح جمله:
"She drove her kids to school almost every day."
در این جمله، "almost" به درستی به "every day" متصل شده است، به‌طوری‌که جمله الآن واضح‌تر است و نشان می‌دهد که او تقریباً هر روز بچه‌ها را به مدرسه می‌برد، نه اینکه خود عمل بردن را انجام نمی‌داد.
نکات برای جلوگیری از اشتباهات در جایگذاری اصلاح‌کننده‌ها
شناسایی کلمه اصلی: همیشه مطمئن شوید که اصلاح‌کننده به نزدیک‌ترین کلمه‌ای که می‌خواهید توصیف کنید، وصل شده است. اگر این کلمه دور از اصلاح‌کننده قرار گیرد، ممکن است جمله گمراه‌کننده شود.
موقعیت درست اصلاح‌کننده: اصلاح‌کننده‌ها باید در جایی از جمله قرار بگیرند که معنی واضح و بدون ابهامی ایجاد کنند. اگر نیاز به تغییر مکان اصلاح‌کننده باشد، جملات را به گونه‌ای بازنویسی کنید که معانی آنها دقیق‌تر و شفاف‌تر باشد.
تمرین و دقت در خواندن: هنگام نوشتن و ویرایش، همیشه جمله‌ها را چندین بار بخوانید و بررسی کنید که آیا اصلاح‌کننده‌ها به درستی به کلمه‌های مورد نظر مرتبط شده‌اند یا خیر.
مثال‌های دیگر:
اشتباه: "He almost read the book every day."
اصلاح: "He read the book almost every day."اشتباه: "The dog barked loudly every morning at the neighbor’s house."
اصلاح: "Every morning, the dog barked loudly at the neighbor’s house."
به‌طور کلی، هدف این است که اصلاح‌کننده‌ها به وضوح و به طور دقیق مشخص کنند که کدام بخش از جمله تحت تأثیر تغییر قرار می‌گیرد. این کار به وضوح و دقت نوشتار کمک می‌کند و از ایجاد هرگونه ابهام یا سردرگمی جلوگیری می‌کند.
6. استفاده بیش از حد از حالت مجهول
استفاده بیش از حد از حالت مجهول (Passive Voice) یکی از اشتباهات رایجی است که در نوشتار انگلیسی ممکن است پیش بیاید. در حالت مجهول، موضوع جمله (فاعل) به جای انجام دادن عمل، خود دریافت‌کننده عمل است. به عبارت دیگر، در حالت مجهول، تمرکز بیشتر روی عمل یا حالت است تا فاعل انجام‌دهنده عمل.
مثال:
حالت مجهول: "The cake was eaten by the children."
در این جمله، تمرکز بیشتر روی عمل (خوردن کیک) و نتیجه آن است تا این که به طور خاص گفته شود که چه کسی این عمل را انجام داده است.
حالت معلوم: "The children ate the cake."
در این حالت، تمرکز روی فاعل جمله است (یعنی کودکان) که عمل خوردن کیک را انجام داده‌اند. این جمله مستقیم‌تر و واضح‌تر است.
چرا باید از حالت معلوم بیشتر استفاده کرد؟
وضوح بیشتر: جملات در حالت معلوم معمولاً واضح‌تر و سریع‌تر قابل درک هستند. در این حالت، فاعل جمله مشخص است و هیچ سردرگمی برای خواننده به وجود نمی‌آید.
جذب‌کننده‌تر بودن: جملات در حالت معلوم معمولاً بیشتر انرژی و پویایی دارند. وقتی فاعل جمله را به طور مستقیم معرفی می‌کنید، جمله احساس طبیعی‌تر و جذاب‌تری پیدا می‌کند.
ساده‌تر بودن: جملات معلوم ساده‌تر و روان‌تر هستند. حالت مجهول معمولاً نیاز به کلمات اضافی دارد که می‌تواند جمله را پیچیده‌تر و کمتر خوانا کند.
مشکلات استفاده بیش از حد از حالت مجهول
کاهش شفافیت: جملات مجهول می‌توانند به جملات مبهم تبدیل شوند. وقتی فاعل جمله حذف میشود، خواننده باید حدس بزند که چه کسی عمل را انجام داده است. این می‌تواند باعث ابهام و سردرگمی شود.
کاهش پویایی: جملات مجهول به طور کلی احساس کمتری از فعالیت و انرژی دارند. به‌ویژه در نوشتار داستانی یا توصیفی، جملات معلوم می‌توانند حس بهتری از حرکت و انجام عمل منتقل کنند.
پرهیز از کلمات اضافی: حالت مجهول معمولاً به کلمات اضافی نیاز دارد (مانند "by" و فاعل آن) که می‌تواند جمله را پیچیده‌تر کند. این کار می‌تواند باعث شلوغ شدن جمله و کاهش روانی نوشتار شود.
چرا بعضی اوقات از حالت مجهول استفاده می‌کنیم؟
حالت مجهول می‌تواند زمانی مفید باشد که:
فاعل نامعلوم باشد: اگر نمی‌دانید چه کسی عمل را انجام داده است، می‌توانید از حالت مجهول استفاده کنید.
مثال: "The letter was sent yesterday." در این جمله، فاعل (فرستنده نامه) مشخص نیست یا برای نویسنده مهم نیست.
تمرکز روی عمل بیشتر از فاعل باشد: زمانی که بیشتر بر روی خود عمل یا نتیجه عمل تأکید داریم و فاعل اهمیت کمتری دارد.
مثال: "The report was completed on time."در اینجا بیشتر تمرکز روی تکمیل گزارش است تا اینکه چه کسی آن را انجام داده است.
تمایل به ناشناخته بودن فاعل: در برخی مواقع، به دلایلی اجتماعی یا سبک نوشتاری، ممکن است تمایل به پنهان نگه داشتن فاعل وجود داشته باشد.
چگونه می‌توان از حالت مجهول کمتر استفاده کرد؟
شناسایی فاعل: سعی کنید فاعل جمله را همیشه شناسایی کنید و آن را در ابتدای جمله قرار دهید.
تمرکز بر عمل: زمانی که مهم است که چه کسی عمل را انجام داده است، جمله را به حالت معلوم بنویسید.
پرهیز از پیچیده‌سازی: اگر نیازی به استفاده از حالت مجهول نیست، به سادگی از حالت معلوم استفاده کنید تا جمله ساده‌تر و خواناتر باشد.
7. استفاده نادرست از حروف اضافه
استفاده نادرست از حروف اضافه یکی از اشتباهات رایج در زبان انگلیسی است که می‌تواند باعث سردرگمی و کاهش دقت نوشتار شود. حروف اضافه (prepositions) کلماتی هستند که برای نشان دادن روابط معنایی بین سایر کلمات در جمله استفاده می‌شوند. این روابط ممکن است شامل زمان، مکان، علت، هدف و دیگر موارد باشند. برای مثال، در جمله "He is sitting on the chair" حرف اضافه "on" نشان‌دهنده مکان است.
اشتباهات رایج در استفاده از حروف اضافه
حروف اضافه در زبان انگلیسی با دقت خاصی استفاده می‌شوند و به همین دلیل ممکن است برای غیر انگلیسی‌زبان‌ها پیچیده به نظر برسند. یکی از اشتباهات رایج، استفاده از حرف اضافه نادرست در ترکیب‌های خاص یا عبارات رایج است.
مثال اشتباه: "He is good in math."
در این جمله، حرف اضافه "in" به اشتباه برای اشاره به توانایی فرد در ریاضی استفاده شده است. در زبان انگلیسی، برای اشاره به مهارت یا توانایی در یک زمینه خاص باید از حرف اضافه "at" استفاده کرد.
اصلاح جمله: "He is good at math."
در این جمله، حرف اضافه "at" به درستی استفاده شده است، زیرا در زبان انگلیسی برای مهارت یا توانایی در یک زمینه خاص از "good at" استفاده میشود.
چرا این اشتباهات رخ می‌دهند؟
تفاوت‌های زبانی: در زبان‌های مختلف ممکن است حروف اضافه به شیوه‌های متفاوتی استفاده شوند. مثلاً در فارسی برای برخی عبارات از حرف اضافه مشابهی استفاده می‌کنیم، اما در انگلیسی، حروف اضافه به صورت خاص‌تری با کلمات ترکیب می‌شوند.
ترکیب‌های خاص: برخی ترکیب‌ها در انگلیسی استاندارد هستند و باید به‌صورت خاص یاد گرفته شوند، مانند "good at" برای مهارت‌ها، "interested in" برای علاقه، یا "afraid of" برای ترس.
فقدان قوانین ثابت: برخلاف برخی زبان‌ها که قوانین خاص و ثابتی برای استفاده از حروف اضافه دارند، زبان انگلیسی در استفاده از حروف اضافه انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و بسیاری از ترکیب‌ها باید حفظ شوند.
حروف اضافه رایج و ترکیب‌های خاص:
برای درک صحیح استفاده از حروف اضافه، بهتر است با ترکیب‌های خاص آشنا شوید که در زبان انگلیسی رایج هستند. این ترکیب‌ها معمولاً قابل ترجمه به زبان‌های دیگر نیستند و باید به‌طور مستقل یاد گرفته شوند. مثال‌ها:
Good at
She is good at playing the piano
She is good in playing the piano
Interested in
He is interested in science
He is interested on science
Afraid of
She is afraid of spiders
She is afraid from spiders
Married to
He is married to Jane
He is married with Jane
(برای شخص) Angry with
She is angry with her friend
She is angry at her friend
Different from
This book is different from the others
This book is different than the others
چطور از این اشتباهات جلوگیری کنیم؟
یادگیری ترکیب‌ها: بسیاری از حروف اضافه در زبان انگلیسی با کلمات خاصی ترکیب می‌شوند و این ترکیب‌ها باید به‌طور مستقل یاد گرفته شوند. به عنوان مثال، عبارت "good at" باید به‌صورت حفظی یاد گرفته شود.
مطالعه و تمرین: برای یادگیری صحیح حروف اضافه و ترکیب‌های آنها، مطالعه متن‌های خوب و تمرین با جملات مختلف مفید است. این کار به شما کمک می‌کند که در موقعیت‌های مختلف به طور خودکار از حروف اضافه صحیح استفاده کنید.
استفاده از منابع معتبر: استفاده از کتاب‌های دستور زبان معتبر، وب‌سایت‌های آموزشی و دیکشنری‌های تخصصی می‌تواند در اصلاح اشتباهات رایج کمک کند. برخی منابع حتی شامل لیست‌های ترکیب‌های رایج حروف اضافه هستند که می‌توانید به آنها مراجعه کنید.
بازخورد گرفتن: برای اطمینان از درست بودن استفاده از حروف اضافه، بهتر است از دیگران (مثل معلمان یا دوستان مسلط به زبان انگلیسی) بازخورد بگیرید. این کار می‌تواند به شما کمک کند تا اشتباهات خود را سریع‌تر شناسایی و اصلاح کنید.
8. استفاده نادرست از کاما
استفاده نادرست از کاما (ویرگول) یکی از اشتباهات رایج در نوشتار انگلیسی است که می‌تواند باعث سردرگمی یا اشکال در خواندن جملات شود. این اشتباه معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که دو جمله مستقل (که هرکدام به‌تنهایی معنی دارند) با کاما به هم متصل می‌شوند، بدون اینکه از روش‌های درست نقطه‌گذاری مانند نقطه ویرگول، اتصال‌دهنده‌ها (conjunctions) یا جدا کردن جملات به شکل مجزا استفاده شود.
اشتباه رایج: اتصال دو جمله مستقل با کاما
در زبان انگلیسی، وقتی که دو جمله مستقل (که هرکدام می‌توانند به‌طور جداگانه یک جمله کامل باشند) در کنار هم می‌آیند، باید از نقطه‌گذاری صحیح برای ارتباط میان آنها استفاده شود. اتصال دو جمله مستقل فقط با کاما یک اشتباه رایج است که به آن comma splice گفته میشود.
مثال اشتباه: "She loves to write, she writes every day."
در این جمله، دو جمله مستقل (که هرکدام به‌طور جداگانه معنی دارند) با یک کاما به هم وصل شده‌اند. این نوع نقطه‌گذاری در زبان انگلیسی غلط است.
اصلاح جمله: "She loves to write; she writes every day."
در این جمله، از نقطه‌ویرگول (semicolon) برای اتصال دو جمله مستقل استفاده شده است. نقطه‌ویرگول در این حالت مناسب است زیرا هر دو جمله معنی کامل دارند و بین آنها ارتباط منطقی وجود دارد.
روش‌های صحیح برای اتصال دو جمله مستقل
برای اتصال دو جمله مستقل، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید:
1. استفاده از نقطه‌ویرگول (Semicolon)
نقطه‌ویرگول برای اتصال دو جمله مستقل که به هم مربوط هستند، مناسب است. در این صورت، نیازی به استفاده از حرف ربط (مثل "and" یا "but") ندارید، اما می‌خواهید ارتباط معنایی بین دو جمله حفظ شود.
درست: She loves to write; she writes every day
نادرست: She loves to write, she writes every day
2. استفاده از اتصال‌دهنده‌ها (Conjunctions)
اگر بخواهید دو جمله مستقل را با استفاده از یک حرف ربط متصل کنید، باید از یکی از حروف ربط مناسب مانند "and"، "but"، "or"، "for"، "nor"، "so"، "yet" استفاده کنید. در این حالت، پس از کاما باید حرف ربط بیاید.
درست: She loves to write, and she writes every day
نادرست: She loves to write, she writes every day
3. استفاده از جملات جداگانه (Full Stop)
اگر بخواهید دو جمله را به‌طور کامل از هم جدا کنید، می‌توانید از نقطه برای پایان یک جمله و آغاز جمله دیگر استفاده کنید.
درست: She loves to write. She writes every day
نادرست: She loves to write, she writes every day
چرا این اشتباه رایج است؟
تفاوت‌های دستوری در زبان‌های دیگر: در برخی زبان‌ها، مانند فارسی، استفاده از کاما برای اتصال جملات مستقل رایج است. این موضوع ممکن است باعث شود که نویسندگان غیر انگلیسی‌زبان در زبان انگلیسی هم از این روش استفاده کنند.
ساده‌انگاری: بسیاری از نویسندگان ممکن است فکر کنند که استفاده از کاما یک روش ساده و مؤثر برای اتصال جملات است، اما در حقیقت این کار منجر به اشتباه میشود و قواعد دستوری زبان انگلیسی را نقض می‌کند.
نکات مهم:
همیشه از کاما به همراه یک اتصال‌دهنده استفاده کنید: اگر قصد دارید از کاما برای اتصال جملات استفاده کنید، باید یکی از حروف ربط مناسب (مثل "and"، "but"، "so") را بعد از کاما بیاورید.
استفاده از نقطه‌ویرگول برای جملات مرتبط: اگر دو جمله به‌طور معنایی به هم مرتبط هستند، نقطه‌ویرگول انتخاب خوبی است. این نقطه‌گذاری به خواننده کمک می‌کند تا رابطه معنایی بین جملات را بهتر درک کند.
اجتناب از استفاده نادرست از کاما: اگر دو جمله مستقل دارید و نمی‌خواهید از حرف ربط استفاده کنید، باید از نقطه‌ویرگول یا نقطه استفاده کنید.
تمرین:
جمله نادرست: "I wanted to go for a walk, it started raining."
جمله درست: "I wanted to go for a walk; it started raining.
جمله نادرست: "He didn’t like the movie, he thought it was boring."
جمله درست: "He didn’t like the movie, and he thought it was boring."
9. استفاده نادرست از حروف بزرگ
استفاده نادرست از حروف بزرگ یکی از اشتباهات رایج در نوشتار انگلیسی است که می‌تواند باعث گیجی خواننده یا کاهش وضوح نوشته شود. حروف بزرگ در زبان انگلیسی کاربردهای خاصی دارند و باید طبق قواعد مشخصی استفاده شوند. استفاده نادرست از آنها می‌تواند نوشتار شما را غیرحرفه‌ای و اشتباه به نظر برساند.
1. استفاده نادرست از حروف بزرگ در کلمات غیرضروری
یکی از اشتباهات رایج این است که افراد برخی از کلمات را به اشتباه با حروف بزرگ می‌نویسند، حتی زمانی که این کلمات نیازی به بزرگ‌نویسی ندارند.
مثال اشتباه: "I went To london last Summer." در این جمله، "To" و "Summer" به اشتباه با حروف بزرگ نوشته شده‌اند، در حالی که این کلمات نیازی به بزرگ‌نویسی ندارند.
اصلاح: "I went to London last summer." در این جمله، فقط کلمه "London" که اسم خاص است، باید با حرف بزرگ نوشته شود. همچنین، "to" و "summer" نیازی به حروف بزرگ ندارند.
2. اسم‌های خاص (Proper Nouns)
یکی از اصلی‌ترین کاربردهای حروف بزرگ در زبان انگلیسی استفاده از آنها برای اسم‌های خاص است. اسم‌های خاص، مانند اسامی افراد، مکان‌ها، روزهای هفته، ماه‌ها، و دیگر عناوین خاص، باید با حرف بزرگ شروع شوند.
مثال صحیح:
"She lives in New York."
"John is a good friend."
"I will visit Paris next summer."
در این مثال‌ها، "New York" و "Paris" اسامی خاص جغرافیایی هستند که باید با حروف بزرگ نوشته شوند. همچنین، "John" که اسم شخص است نیز با حرف بزرگ آغاز میشود.
3. ابتدای جمله
در زبان انگلیسی، اولین کلمه هر جمله باید با حرف بزرگ نوشته شود. این قاعده بسیار ساده است، اما گاهی اوقات در نوشتار سریع یا غیررسمی، این نکته نادیده گرفته میشود.
مثال اشتباه: "it was a great day."
اصلاح: "It was a great day."
در این جمله، "it" باید با حرف بزرگ نوشته می‌شد چون کلمه اول جمله است.
4. عناوین (Titles)
در زبان انگلیسی، برای نوشتن عناوین، معمولاً از حروف بزرگ برای کلمات مهم استفاده میشود. این شامل عنوان کتاب‌ها، مقالات، فیلم‌ها و غیره است. در عناوین، کلمات اصلی مانند اسم‌ها، فعل‌ها، صفت‌ها و قیدها با حروف بزرگ نوشته می‌شوند، اما کلمات کم‌اهمیت‌تر مانند "of"، "and"، "to"، "in" و غیره معمولاً با حروف کوچک نوشته می‌شوند مگر اینکه در ابتدای عنوان قرار بگیرند.
مثال صحیح:
"The Catcher in the Rye" (عنوان کتاب)
"Gone with the Wind" (عنوان فیلم)
در این مثال‌ها، کلمات مهم در عنوان با حروف بزرگ نوشته شده‌اند، اما کلمات کم‌اهمیت (مانند "in" و "with") با حروف کوچک نوشته شده‌اند.
5. استفاده نادرست از حروف بزرگ در صفت‌ها و قیدها
گاهی اوقات، افراد به اشتباه برای تاکید بیشتر یا به دلایل دیگر، از حروف بزرگ در کلمات غیر ضروری مثل صفت‌ها یا قیدها استفاده می‌کنند. این کار موجب میشود که جمله غیر طبیعی به نظر برسد.
مثال اشتباه: "I Love Big Cities."
اصلاح: "I love big cities."
در این جمله، کلمه "Love" نیازی به حروف بزرگ ندارد، چرا که این کلمه در وسط جمله قرار دارد و تنها "I" باید با حرف بزرگ نوشته شود.
6. استفاده نادرست از حروف بزرگ در روزها و ماه‌ها
در زبان انگلیسی، روزهای هفته و ماه‌ها باید با حروف بزرگ شروع شوند، اما این قاعده به سایر مفاهیم زمانی (مانند "summer" یا "spring") تعلق ندارد، مگر اینکه بخواهید به طور خاص به یک فصل یا رویداد خاص اشاره کنید.
جمله نادرست: "I visited paris last Summer."
جمله درست: "I visited Paris last summer."
جمله نادرست: "the book of Moby Dick is amazing."
جمله درست: "The book of Moby Dick is amazing."
نکات مهم برای استفاده صحیح از حروف بزرگ:
فقط از حروف بزرگ برای اسم‌های خاص، ابتدای جمله، و عنوان‌ها استفاده کنید.
از حروف بزرگ برای کلمات غیرضروری یا کلمات کم‌اهمیت (مانند حروف ربط یا پیش‌وندها) اجتناب کنید.
در عناوین، تنها کلمات مهم را با حروف بزرگ بنویسید و کلمات کم‌اهمیت را با حروف کوچک بنویسید، مگر در ابتدای عنوان.
دقت کنید که کلمه اول جمله همیشه با حرف بزرگ شروع شود.
10. تکرار و طولانی‌نویسی
تکرار و طولانی‌نویسی یکی از اشتباهات رایج در نوشتار است که باعث میشود نوشته شما به نظر غیرحرفه‌ای، شلوغ و پیچیده برسد. این اشتباهات ممکن است در هنگام نوشتن به طور ناخودآگاه رخ دهند، به‌ویژه زمانی که قصد داریم اطلاعات بیشتری را منتقل کنیم یا تأکید بیشتری بر یک موضوع داشته باشیم. اما در حقیقت، نوشتن به‌طور مختصر و با کلمات مناسب، نه‌تنها وضوح را افزایش می‌دهد بلکه نوشته شما را حرفه‌ای‌تر و خواناتر می‌کند.
1. تکرار غیرضروری
گاهی اوقات نویسندگان از عبارات تکراری یا کلمات مشابه برای بیان یک مفهوم استفاده می‌کنند. این کار به معنای تکرار همان اطلاعات است، بدون اینکه کمکی به وضوح یا انتقال اطلاعات بیشتر کند.
مثال اشتباه: "He returned back to the starting point." در این جمله، کلمه "back" اضافه است، زیرا فعل "returned" خود به معنای "بازگشت" است و نیازی به استفاده از "back" نیست.
اصلاح: "He returned to the starting point." در اینجا کلمه "back" حذف شده است، چرا که اضافه بودن آن موجب تکرار معنی میشود. "Returned" به خودی خود نشان‌دهنده بازگشت است.
2. استفاده از افعال و عبارات اضافی
استفاده از افعال یا عباراتی که معنای مشابهی دارند، معمولاً باعث طولانی‌تر شدن جمله میشود. این نوع عبارت‌ها به‌طور غیرضروری نوشته را پیچیده می‌کنند.
مثال اشتباه: "She made a decision to leave the office." در این جمله، "made a decision to" به‌طور غیرضروری از افعال اضافی استفاده کرده است. "Decision" خود به تنهایی مفهوم تصمیم‌گیری را بیان می‌کند.
اصلاح: "She decided to leave the office." این جمله ساده و مستقیم‌تر است، و مفهوم اصلی را به‌طور واضح‌تر بیان می‌کند.
3. استفاده از صفات و قیدهای اضافه
در برخی موارد، نویسندگان از صفات و قیدهایی استفاده می‌کنند که بیش از حد لازم هستند و تنها طول جمله را افزایش می‌دهند بدون اینکه اطلاعات مفیدی اضافه کنند.
مثال اشتباه: "He gave me a very, very big surprise." در این جمله، استفاده از "very, very" برای تأکید بر "big" غیرضروری است و فقط جمله را طولانی کرده است.
اصلاح: "He gave me a big surprise." در اینجا، جمله کوتاه‌تر و مختصرتر شده است، بدون اینکه از تأکید زیاد استفاده شود. استفاده از "very" تنها زمانی مناسب است که واقعا بخواهیم شدت ویژگی‌ای را بیان کنیم.
4. کلمات اضافه یا پرکننده
کلمات پرکننده (filler words) کلماتی هستند که در مکالمات روزمره ممکن است زیاد استفاده شوند، اما در نوشتار رسمی و دقیق باید از آنها اجتناب کرد. این کلمات عموماً هیچ‌گونه تأثیر معنایی در جمله ندارند.
مثال اشتباه: "I think that this is a really good idea." در این جمله، "I think that" و "really" می‌توانند حذف شوند بدون اینکه معنای جمله تغییر کند.
اصلاح: "This is a good idea." در اینجا جمله کوتاه‌تر و دقیق‌تر شده است و به وضوح بیان می‌کند که ایده خوب است.
5. استفاده از کلمات معادل
گاهی اوقات نویسندگان به‌طور غیرضروری از کلمات معادل برای بیان یک مفهوم مشابه استفاده می‌کنند، که این نیز موجب طولانی‌نویسی میشود.
مثال اشتباه: "He was very tired and exhausted." در این جمله، کلمه "exhausted" به‌طور اضافی به معنای "very tired" آمده است و هیچ اطلاعات جدیدی اضافه نمی‌کند.
اصلاح: "He was exhausted." این جمله ساده‌تر و بهتر است و مفهومی مشابه را منتقل می‌کند بدون اینکه از کلمات اضافی استفاده شود.
6. حذف عبارات تکراری یا غیرضروری
در نوشتار، هر عبارت یا کلمه‌ای که به‌طور طبیعی می‌تواند حذف شود و معنا را از دست ندهد، باید حذف شود. این کار به خوانایی و وضوح نوشته کمک می‌کند.
مثال اشتباه: "In my opinion, I think that this movie is great." عبارت "I think that" و "in my opinion" به‌طور مشابه یک مفهوم را بیان می‌کنند و تکراری هستند.
اصلاح: "I think this movie is great." در اینجا، جمله ساده‌تر و مختصرتر است و همان معنی را منتقل می‌کند.
7. اجتناب از ترکیب جملات طولانی
گاهی اوقات نویسندگان تلاش می‌کنند تا در یک جمله تمام اطلاعات را بگنجانند، که باعث میشود جمله طولانی و پیچیده شود. این کار ممکن است باعث شود که خواننده برای درک معنی جمله دچار مشکل شود.
مثال اشتباه: "He went to the store, and he bought some groceries, and then he drove home, and after that, he watched a movie, and then he went to bed." این جمله حاوی بیش از حد اطلاعات در یک جمله است که باعث میشود خواندن آن دشوار شود.
اصلاح: "He went to the store, bought some groceries, and then drove home. Afterward, he watched a movie and went to bed." این جمله به جملات جداگانه تقسیم شده است تا خواندن آن آسان‌تر شود.
تمرین:
جمله نادرست: "He made a big decision to leave the company because he was very unhappy and unsatisfied with his job."
جمله درست: "He decided to leave the company because he was unhappy with his job."
جمله نادرست: "She returned back to the library to return the books."
جمله درست: "She returned the books to the library."
سخن پایانی
در نوشتن به زبان انگلیسی، برخی اشتباهات رایج ممکن است به وضوح و حرفه‌ای بودن نوشته آسیب بزند. این اشتباهات شامل استفاده نادرست از آپاستروف‌ها، حروف بزرگ، حروف اضافه، و خطاهای گرامری مانند توافق فعل و فاعل هستند. برای جلوگیری از این اشتباهات، آگاهی از قواعد دقیق زبان انگلیسی، تمرین و بازخوانی متون، و استفاده از منابع معتبر می‌تواند کمک‌کننده باشد. با دقت بیشتر در نوشتار و استفاده از نکات اصلاحی، می‌توان از سردرگمی و اشتباهات جلوگیری کرده و نوشتاری شفاف و حرفه‌ای تولید کرد. آکادمی زبان اشراق با هدف ارتقاء مهارت‌های زبان‌آموزان و ارائه آموزش‌های اصولی و تخصصی در زمینه زبان انگلیسی، تلاش دارد تا اشتباهات رایج در نگارش زبان انگلیسی را برای زبان‌آموزان شناسایی و اصلاح کند. با توجه به اهمیت دقت در نوشتار و مکالمه در زبان انگلیسی، آکادمی زبان اشراق به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا با آگاهی از اشتباهات گرامری و نوشتاری، مهارت‌های نوشتاری خود را بهبود بخشند و در مسیر تسلط کامل به زبان انگلیسی گام بردارند. این آکادمی با تدریس دقیق و کاربردی، به رفع اشتباهات رایج در نگارش زبان انگلیسی مانند استفاده نادرست از آپاستروف، نقطه‌گذاری، حروف اضافه و دیگر موارد می‌پردازد.
